لیلی زیر درخت انار نشست. گلها انار شد داغ داغ. هر اناری هزار دانه داشت. دانه ها توی انار جا نمیشدند. خون انار روی دست لیلی چکید. لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید. مجنون به لیلی اش رسید. راز رسیدن فقط همین است. کافی است انار دلت ترک بخورد.

من خیلی از تو بد ترم تکیه به شونه هام نکن. سلام سلام به همه امیدوارم همه بچه ها خوب باشن . نمی دونم چی بگم! ولی دوستتون دارم منو تنها نزارید لطفا . داشت یادم میرفت یه سلام اختصاصی هم دارم به سارا جون خودم . سارا صمیمی ترین دوست منه . دیگه زیادی حرف زدم . غم تنها ترین تنهای دنیا. تو مثل امید یک قناری. قراری بر دل هر بی قراری. منم یلدای بی پایان عاشق.

Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.

How Laos can you go? Tuesday, February 26, 2013. I was recently reading back over some old blog entries and managed to confirm my suspicion that I very rarely get round to actually talking about Laos. Every month I start off with brilliant ideas and noble intentions to write about some aspect of the culture but when I sit down to write, I get easily distracted by whatever throwaway thought happens to be occupying me that day.